Ik heb net één van de beste boeken die ik ooit heb gelezen uit. Zo niet het beste. Het Feest van de Bok, van de Peruaanse schrijver Mario Vargas Llosa.
Hoe kwam ik bij dit boek? Mijn vorige boek was (zonder aanwijsbare redenen gekozen) Het Ongrijpbare Meisje van dezelfde schrijver. Dit boek was boeiend om te lezen, zonder meer. De vertelcapaciteiten van Vargas Llosa kwamen in dit boek echter wel duidelijk naar boven, vandaar dat ik een boek zocht van dezelfde schrijver.
Het boek zelf dan. Ik zal beginnen met de korte samenvatting achteraan het boek, maar zal daarna wat verduidelijken met mijn eigen mening. “Van 1930 to 1961 heerste er in de Dominicaanse Republiek onder Rafael Leónidas Trujillo een dictatuur van de ergste soort. In Het Feest van de Bok brengt Mario Vargas Llosa dat tijdperk en de nasleep ervan tot leven. Eén van de hoofdpersonen is Urania Cabral, een vrouw die na vijfendertig jaar afwezigheid terugkeert naar haar vaderland om haar door een beroerte getroffen vader, jarenlang één van de marionetten van Trujillo, te confronteren met zijn duistere verleden. Haar monologen en de schokkende onthulling aan het eind van de roman vormen een huiveringwekkend relaas van het morele verval van een samenleving. Een andere hoofdpersoon is Trujillo zelf, die de lezer een niets verbloemend inzicht biedt in de absurde manipulaties van een alleenheerser. Het Feest van de Bok is een felle aanklacht tegen de ziekelijke, meedogenloze mechanismen van de macht. Het boek is een thriller, een melodrama en een politieke roman ineen.”
Tot zover de ‘officiële’ samenvatting. Voor ik het boek begon had ik mijn bedenkingen bij de verhaallijn waarbij Urania Cabral centraal staat. En zo is ook gebleken. Maar het boek kent ook een derde verhaallijn, naast die van Urania Cabral en die van Trujillo. Wie dictatuur en tirannie zegt, denkt ook samenzweerders, heimelijke tegenstanders. Dit boek vertelt ook het verhaal van dergelijke groep samenzweerders.
Mario Vargas Llosa slaagt er in het verhaal van de terechtstellers (zoals de samenzweerders in het boek ook worden genoemd) en dat van Trujillo op een cruciaal ogenblik op een ‘Tarantino-achtige’ manier weer te geven. Een aanslag en de gevolgen er van wordt van uit een vijftal standpunten iedere keer uitgebreid weergegeven, en iedere keer weer even spannend, maar iedere keer wordt het hele verhaal iets duidelijker. De schrijver blijkt hier een verteller pur sang. Deze derde verhaallijn loopt niet vanaf het begin, wat maakt dat het boek wat traag op gang komt. Maar wat begint als een melodrama en politiek roman eindigt in een ware pageturner. Toch kan ik het niet spannend noemen, maar het doet je wel iedere vrije seconde naar het boek grijpen om verder te lezen, op zoek naar verduidelijking …
Nog kort omtrent de schrijver. Mario Vargas Llosa was ook kandidaat voor de presidentsverkiezingen in 1990 in Peru (dewelke hij verloor). Naar aanleiding van deze ervaring schreef hij een autobiografie De vis in het Water. Tijdens het lezen van Het Feest van de Bok ging ik reeds op zoek naar De vis in het Water. Zonder resultaat echter. Het boek blijkt overal uitverkocht en niet meer te bestellen bij de uitgeverij (Meulenhoff). Eens ik het gevonden heb, laat ik zeker een recensie achter.
Het Feest van de Bok is een prachtig verhaal gebreid rond waargebeurde personages en feiten. Het Feest van de Bok, een feest van een boek!
1 opmerking:
zzzzzzzzzz...
Bolle rules!!!!!
Een reactie posten